Holguin & Guardalavaca

Vrijdag ochtend, vertrek om half acht betekent dus wakker worden om half vier of eigenlijk om half een een poging doen tot.
Bij min vier en een restje sneeuw naar Schiphol vertrekken is helemaal zo slecht nog niet als je na 10,5 uur in een land aan komt waar het 30 graden warmer is.
Schiphol heeft bij nacht ook zo zijn plekjes waar je nog best aardig wat tijd kunt verblijven. Bijvoorbeeld om een halve liter thee weg te werken is het Rijksmuseum best aardig. Zes stoelen in het vliegtuig zorgen voor een het inhalen van wat gemiste nachtrust en Arke verzorgt heerlijke pasta en ijsjes.

Holguin is een klein vliegveld en zelfs de douane formaliteiten verlopen soepel. Je moet een soort hokje in dat iets weg heeft van een gemiddelde zwembad wc, en terwijl je vriendelijk blijft lachen en je vakantie Spaans weer wat opfrist wordt je nog even mooi op de foto gezet (met je rug tegen de muur, op zijn spaans klinkt het nog niet zo slecht :)). De check van de handbagage geeft vervolgens al een indruk van het socialistische systeem in Cuba. Er staan 15 man (en vrouw) de handbagage te controleren.
Toch heeft de inzet van zoveel mensen zo zijn voordelen, de koffers staan gewoon al naast de bagage band te wachten. Een communistisch land met twee currency's (peso's en cuc) waar mensen naast het salaris leven van fooitjes wordt veel geregeld op een oh zo vriendelijke relaxte Cubaanse manier.

De rit naar het hotel is ca 60 kilometer en een uurtje rijden over een weg die met lifters, ossekarren , fietsen, vrachtwagens, taxi etc gedeeld wordt. Auto's zijn er met vier soorten nummer platen waarvan rood voor toeristen, blauw voor de overheid, geel voor particuliere auto's en groene voor militairen. Veel mensen hebben geen auto in Cuba en Cuba zou Cuba niet zijn als ze er geen socialistische oplossing voor hadden. Alle staat auto's zijn verplicht lifters op te pikken en op belangrijke pick up spots staat een official in het geel die het organiseert.

In het hotel aangekomen krijgen we inderdaad de jaren 50/60 indruk die we ook op internet al hadden gezien. Ook Sandy heeft enige schade achtergelaten. Ach je moet er even door heen kijken. Een dag of wat later zie je het niet meer. Het complex heeft vier zwembaden, en 6 restaurantjes en alle faciliteiten die je nodig denkt te hebben op vakantie (alleen geen tandpasta ;)). Vergeleken bij wat de gemiddelde Cubaan zich kan veroorloven is het goedkoopste hotel in deze streek zeer luxe te noemen. Omdat onze kamer er uitziet als een aangeklede brooddoos besluiten we toch maar te upgraden voor 20 euro per persoon voor de hele week (Zoover even checken voor je weggaat heeft zo zijn voordelen).